Ο Σάμιουελ Μορς κάνει το 1844 την πρώτη δημόσια επίδειξη της εφεύρεσής του στέλνοντας ένα τηλεγράφημα από την Ουάσιγκτον στη Βαλτιμόρη. Το 1900 η τηλεγραφική κίνηση σε τέσσερις μόνο χώρες (Μ. Βρετανία, ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία) ξεπερνούσε το μισό δισεκατομμύριο τηλεγραφήματα ετησίως. Η τηλεγραφία άλλαξε ριζικά τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι επικοινωνούσαν, ενημερώνονταν, πολεμούσαν, οργάνωναν τις επιχειρήσεις, αλλά και έγραφαν λογοτεχνία. Πράγματι, ο τηλέγραφος έγινε ένα αγαπημένο θέμα των συγγραφέων του 19ου αιώνα, ξεκινώντας από το αισθηματικό «τηλεγραφικό ρομάντζο» έως τις ιστορίες του Σέρλοκ Χολμς.
Χένρυ Τζέιμς “In the Cage”, 1898
Πρόκειται για την ιστορία μιας τηλεγραφήτριας που εθίζεται να παρακολουθεί τις ζωές των άλλων μέσα από τα τηλεγραφήματα που στέλνουν. Ο αρραβωνιαστικός της προσπαθεί να την πείσει να παντρευτούν, αλλά αυτή προτιμά να αποκρυπτογραφεί τα μηνύματα που στέλνουν οι αριστοκράτες του Λονδίνου. Ένας από αυτούς, ο όμορφος λοχαγός Έβεραντ, που «ανήκει σε εκείνη την τάξη που τηλεγραφεί τα πάντα, ακόμη και τα πιο ακριβά του συναισθήματα», συχνάζει στο τηλεγραφείο για να κανονίζει τις ερωτικές του σχέσεις με μια εντυπωσιακή γυναίκα, την λαίδη Μπράντεν, σύζυγο ενός πλούσιου ηλικιωμένου ευγενή.
Η ηρωίδα μας, που μένει πάντα ανώνυμη φαντασιώνεται ότι συμμετέχει στην μυστική σχέση και από την θέση που κατέχει νοιώθει ότι ασκεί κάποια εξουσία πάνω στο παράνομο ζευγάρι. Τα τηλεγραφήματα που ανταλλάσσουν οι εραστές γίνονται όλο πιο σκοτεινά και μυστηριώδη. Στο τέλος, η τηλεγραφήτρια μαθαίνει ότι οι δύο νέοι θα παντρευτούν μετά τον ξαφνικό θάνατο του λόρδου Μπράντεν, ενώ αποκαλύπτεται ότι ο λοχαγός Έβεραντ είναι απένταρος και εν τέλει παλιάνθρωπος. Η τηλεγραφήτρια απογοητευμένη παραιτείται από το τηλεγραφικό «κλουβί» και παντρεύεται τον μνηστήρα της.
Η νουβέλα του Χένρυ Τζέιμς, με υπαινικτικό και αποσπασματικό τρόπο, όπως είναι κι η φύση της τηλεγραφίας, μας δείχνει πως η επαναστατική φύση των νέων μέσων επικοινωνίας γονιμοποιεί δημιουργικά τη φαντασία των καλλιτεχνών κάθε εποχής.
Η συνομιλία της μοναχικής τηλεφωνήτριας με τον Κόπολα
Ένα μοτίβο που θα επανέλθει πολλές φορές στην λογοτεχνία και κυρίως στον κινηματογράφο, με αποκορύφωμα την αριστουργηματική ταινία του Φράνσις Φορντ Κόπολα, «Η συνομιλία» του 1974.
